ویژگی های منحصر بفرد گلزار شهدای آبادان
هنا یفترق الارض نحو السماء
گلزار شهدای آبادان در بخش جنوب غربی شهر آبادان و در کنار جاده ی آبادان _ اروند کنار قرار دارد.
این گلزار داستان مفصلی دارد. از مجروح یا شهید شدن تشییع کنندگان شهدا با تیر مستقیم یا خمپاره دشمن تا اصابت دوباره ی تیر و ترکش بر پیکر شهدا هنگام تشییع و… تشییع مظلومانه و غریبانه و تعداد اندک تشییع کنندگان ، آنهم گاهی بدون حضور اعضای خانواده ی شهید .. که همه و همه حاکی از غربت این گلزار است.
گلزار شهدای آبادان یکی از پر رمز و راز ترین مزار های شهدای کشور می باشد.
دفن شبانه ی پیکر مطهر شهدا آن هم در تاریکی محض ، خاطرات غم انگیزی است که اکثر رزمندگان و مدافعان شهر در سینه ی خود دارند و همیشه با بغض و حزن از آن روزها یاد می کنند.
یکی از رزمنگان شهر میگوید: وقتی پیکر « علی عیسی زاده» را برای دفن به گلزار آوردیم به دلیل اینکه گلزار در دید مستقیم دشمن قرار داشت گلوله ی خمپاره ای فرود آمد و همه ی ما را زمین گیر کرد.
وقتی آتش فرو نشست و چشم باز کردیم ، دیدیم ترکش ها مجددا به او اصابت نموده و بدن این شهید را متلاشی کرده است.
با مشاهده ی آن صحنه اشک هایمان سرازیر شد.
خدا میداند بر ما چه گذشت ، وقتی دیدیم شهید ما بار دیگر شهید شده!
یکی دیگر از نیروهای مردمی جهاد که پدرش در شهر به شهادت رسیده میگوید: آن قدر شرایط سخت بود که من حتی به خودم اجازه ندادم از همکارانم برای خاکسپاری پدرم کمک بخواهم.
فقط همراه یکی از دوستانم با دو بشکه ی بیست لیتری آب ، پیکر پدرم را غسل دادیم و کفن کردیم و بدون اینکه مراسم تشییع داشته باشیم او را دفن نمودیم!
شهادت دسته جمعی خانواده ها، سند دیگری بر مظلومیت مردم بی دفاع شهر بود.
به عنوان نمونه میتوان به خانواده ی شهید حزباوی « از عشایر غیور منطقه که در روستا ساکن بودند » اشاره نمود که در یک گلوله باران اکثر اعضای خانواده به شهادت رسیدند و فقط مادر خانواده در میان نخلستان حدود ۲۴ ساعت در کنار پیکر قطعه قطعه شده ی شهیدان به نگهبانی پرداخت تا اجساد عزیزانش مورد هجوم حیوانات وحشی قرار نگیرند.
این واقعه ی تلخ با حضور مریم فرهانیان و دوستانش پایان یافت . چرا که مریم و یاران اندک او کلیه اجساد را غسل و کفن نموده و به خاک سپردند.
بعد ها همین مریم فرهانیان از شهدای شاخص گلزار آبادان شد .
او مجسمه ی آزادی و سرافرازی زنان این دیار است.
آنقدر نام بزرگی دارد که پرداختن به زوایای زندگی او خود کتاب مفصلی میطلبد .
مریم پا به پای مدافعان در سخت ترین شرایط شهر را ترک نکرد و در پیروزی رزمندگان اسلام سهم به سزایی داشت.
امروز مریم فرهانیان نماد رشادت و مجاهدت زن ایرانی و زنان شهیده ی کشور به حساب می آید.
از دیگر وقایع نادر در گلزار شهدای آبادان ، دفن دست و پا و اعضای قطعه قطعه شده ی مدافعان شهر است که به طرز غریبانه ای در بعضی قبور و در کنار مزار شهدا دفن گردیدند.
شهدایی که پیکرشان به زادگاهشان انتقال پیدا کرد ولی بخشی از اعضای بدنشان در گلزار شهدای آبادان دفن شد.
شهدای ۱۷ اسفند ۱۳۶۳ جهاد سازندگی آبادان از این قبیل شهدا هستند .
پیکر ۹ نفر از آنان به شهر های شیراز ، اصفهان ، کازرون ، بوشهر ، ماهشهر و قم انتقال داده شد ، اما بخشی از پیکر های آنان که بعد ها پیدا شد در ۹ قبر جداگانه در گلزار شهدای آبادان به خاک سپرده شد.
از دیگر ویژگی های گلزار شهدای آبادان، میزبانی ۱۷۷ شهید گمنام است، که تعداد زیادی از آنان مردم بی دفاع شهر و مابقی مدافعان بدون کارت و پلاکی بودند که از برخی نقاط کشور برای دفاع به این شهر آمده و در غربت و تنهایی شهید شده و غریبانه در این گلزار به خاک سپرده شدند.
جعفر افشارپور
آبادان پایتخت مقاومت